Scientology: een bonafide religie

SCIENTOLOGY: EEN BONAFIDE RELIGIE

Eén verschil is dat scientologen geloven dat de mens ook beschikt over twee andere, afzonderlijke en onafhankelijke delen: het verstand en het lichaam; en dat deze ondergeschikt zijn aan de thetan, die wordt beschouwd als de feitelijke persoon zelf. Kort gezegd zijn verstand en lichaam de voertuigen waarmee de thetan een wisselwerking onderhoudt met de materiële wereld. De joods-christelijke religies delen dit beeld niet. Hoewel er in het Nieuwe Testament geen beginselvaste definitie van de mens is opgenomen, bevat het in essentie de Hebreeuwse leer over de eenheid van lichaam en ziel. Het een kan niet zonder het andere bestaan: net zoals de mens een lichaam heeft, heeft hij ook een ziel. In Scientology is, in tegenstelling daarmee, het individu zelf zijn ziel, of beter gezegd, de thetan.

Een tweede verschil is dat scientologen geloven dat de thetan een groot aantal levens zal doormaken. De joden en christenen menen dat de ziel slechts eenmaal leeft. Dit verklaart het streven van scientologen om deze wereld tot een betere plaats te maken: ze weten dat ze zullen terugkeren om er opnieuw te leven.

Een derde, wezenlijk verschil tussen het Scientology concept van de thetan en het joods-christelijke concept van de ziel is dat scientologen geloven dat de thetan, en dus de mens, in principe goed is. Joden en christenen volgen het Oude Testament, dat leert dat de mens twee intrinsieke drijfveren heeft - de één goed, de ander slecht en dat het de plicht van de mens is deze kwade drijfveer te overwinnen. Zowel de joodse als de christelijke theologie menen dat de verlossing uit deze benarde toestand ten volle wordt bereikt met de komst van de Messias.

De verlossing binnen de Scientology religie is anders en vooral veel spoediger. Hoewel scientologen geloven dat de onsterfelijke thetan intrinsiek goed is, geloven zij dat hij zijn ware spirituele identiteit heeft verloren en slechts een klein deel van zijn natuurlijke vermogens benut. Door dit verlies van de spirituele identiteit en de eigen ervaringen van de thetan, in dit leven of in vorige levens, is de mens ongelukkig en handelt irrationeel of met slechte intenties, hoewel hij eigenlijk goed en zeer ethisch is. En, omdat deze ervaringen in de loop der tijd accumuleren, zorgen ze ervoor dat de thetan verstrikt raakt in het materiële universum, waaruit deze ervaringen in het begin zijn ontsproten.