Mijn filosofie door L. Ron Hubbard

MIJN FILOSOFIE DOOR L. RON HUBBARD

De gewone mens wil zich graag gezond en gelukkig voelen. Hij wil graag in staat zijn dingen te begrijpen en hij weet dat de weg naar vrijheid bewandeld wordt door middel van kennis.

Daarom heeft de mensheid sinds 1950 bij me aangeklopt. Het maakte niet uit waar ik woonde of hoe ver uit de buurt, sinds ik een boek over dit onderwerp heb gepubliceerd, is mijn leven niet meer alleen van mijzelf.

lk help graag anderen en reken het tot de grootste vreugden die het leven biedt, te zien hoe iemand zichzelf bevrijdt van de schaduwen die zijn dagen verduisteren.

Die schaduwen lijken hem zo ondoordringbaar en ze deprimeren hem zo dat hij geweldig blij is wanneer hij merkt dat het inderdaad schaduwen zijn en dat hij er doorheen kan kijken, dat hij er doorheen kan wandelen en weer in de zon kan staan. En ik denk dat ik net zo blij ben als hij.

lk heb veel menselijk leed gezien. Ik was nog erg jong, toen ik door Azië zwierf en het leed en de verschrikkingen zag van overbevolkte en onderontwikkelde landen. Ik heb op straat mensen gezien die zonder zich erom te bekommeren over stervenden heenstapten. Ik heb kinderen gezien die niet veel meer waren dan een skelet met wat vodden aan. En temidden van deze armoede en vernedering trof ik heilige plaatsen aan waar grote wijsheid was, maar waar zij zorgvuldig verborgen werd gehouden en alleen als bijgeloof aan de mensen werd gegeven. Later, aan de Westerse universiteiten, zag ik de mens geobsedeerd door materialistische zaken en zag ik hem, met al zijn vernuft, het kleine beetje wijsheid dat hij werkelijk had, verbergen in de kille tempels van de wetenschap en het onbereikbaar maken voor de gewone en minder bevoorrechte mens. Ik heb een afschuwelijke oorlog doorgemaakt en ik heb de verschrikking en de pijn ervan gezien die met geen enkel woord van fatsoen of menselijkheid werden verzacht.